Jesli chcecie wiecej takich scenek z filmu dobijcie 150 lapek !!zródlo:Harry Potter i Zakon Feniksa Harry Potter i Insygnia smierci Czesc IHarry Potter i Ins Dzisiaj filmy o chorobie afektywnej dwubiegunowej. Co do tytułu posta - Woolf i Cobain się nie wkurwią, bo już się odjebali. Zresztą myślę, że każdy chorujący psychicznie na jakiekolwiek padalstwo uważa za wspaniałe szerzenie świadomości. Zeta-Jones i O'Connor same się przyznają. Zaznaczę, ze wszystkie filmy są po angielsku. Klasa 8. WDŻ. Wobec choroby, cierpienia i śmierci. Na tej lekcji dowiecie się: - o doświadczeniach choroby i różnych reakcjach najbliższych osób na cierpienie i ból,- o przeżyciach związanych ze śmiercią w rodzinie, etapach żałoby i pamięci o zmarłych. Nie ma rodziny, w której nie byłoby doświadczenia choroby lub śmierci. Niezwykły dokument o parze przyjaciół, którzy spotykają się po latach. Ona jest dawną hippiską, która kilkanaście lat temu porzuciła miasto i zamieszkała w c Jakie są waszym zdaniem najsmutniejsze filmy? 2012-01-15 18:00:55; jakie waszym zdaniem są najsmutniejsze opisy na gg? 2010-04-05 21:05:55; Jakie anime waszym zdaniem które oglądaliście(lub nie;) było najsmutniejsze? 2013-06-22 14:14:15; Jak waszym zdaniem skończy się manga Naruto? 2011-03-17 15:49:26 Vay Tiền Nhanh Ggads. The Ring Amerykański remake wcale nie był taki zły, ale to od japońskiego oryginału wszystko się zaczęło. Sam film, nagrany na kasecie wideo, po obejrzeniu którego czeka nas pewna śmierć, jest wystarczająco przerażający, by zafundować sobie co najmniej kilka bezsennych nocy. "The Ring" to jeden z nielicznych horrorów, które potrafią mnie realnie przerazić, nie uciekając się do nagłego wyskakiwania zza rogu i okropnych stworów. Mucha "Mucha" Davida Cronenberga to film, który rozpoczął wielką karierę Jeffa Goldbluma oraz horror, w którym tytułowego potwora można spokojnie zaliczyć do najbardziej przerażających w dziejach X muzy. Mucha jest w moim prywatnym rankingu wyżej od Obcego jeśli chodzi o celuloidowe tego sam film pokazuje nie tylko okropną i wyjętą z koszmarów wizję człowieka, który wymieszał swoje DNA z genami owada, ale to też metafora strachu przed chorobami i deformacjami - jeden z naszych największych i całkiem realnych lęków. Najście Jeden z najlepszych i najbardziej przerażających przedstawicieli nowej francuskiej fali ekstremalnego horroru. Typowy schemat najścia na mieszkanie został tu odświeżony główną bohaterkę, która… jest w ciąży. Co więcej, nękająca ją druga kobieta chce od niej właśnie jego nienarodzonego dziecka, choćby miał to być wyrwany jej żywcem płód. Funny Games Jeśli nie mieliście okazji obejrzeć dotąd "Funny Games", to koniecznie to nadróbcie. To absolutna czołówka najlepszych filmów lat 90. i jeden z najlepszych oraz najbardziej porażających filmów, jakie w życiu widziałem. Na pierwszy rzut oka wydaje się on być thrillerem psychologicznym opowiadającym o małżeństwie, które nieoczekiwanie staje się zakładnikami dwóch psychopatów."Funny Games" nie potrzebuje żadnych potworów, fruwających flaków i litrów krwi by przerazić widza. Wystarczy, że przyjdzie nam obserwować bogu ducha winnych ludzi skazanych na łaskę nieobliczalnych terrorystów. Ani oni, ani my nie wiemy, czego można się po nich spodziewać. A to jedna z najstraszniejszych możliwych tego "Funny Games" było pierwszym znanym mi filmem, który burzył czwartą ścianę, a filmowi oprawcy zwracali się w nim bezpośrednio w stronę widza. Czyniąc go tym samym biernym obserwatorem i zarazem uczestnikiem oglądanego horroru niewinnych ludzi. Wideodrom Jeśli miałbym powiedzieć co mnie najbardziej fascynuje i zarazem przeraża w ludziach, to bez wahania stwierdziłbym, że jest to umysł/wyobraźnia. Ta, którą obdarzony jest David Cronenberg, jest na równi fascynująca co przerażająca. Do tego reżyser posiadł niezwykłą umiejętność przetwarzania tej barwnej wyobraźni na wżerające się w umysł obrazy. Taki jest też jego "Wideodrom", którego bohater odkrywa piracki kanał telewizyjny, na którym emitowane są przerażające i niepokojące programy. Po obejrzeniu kanału, jego widz zapada na ciężką chorobę mózgu i dopadają go potworne halucynacje. Godzilla Może dla was "Godzilla" z 1954 roku to mało straszny film nadgryziony zębem czasu i z mężczyzną w gumowym kostiumie, który przechadza się obok kartonowych bloków, ale dla mnie to coś znacznie więcej. "Godzilla" nie tylko zapoczątkowała jedną z najpopularniejszych i najdłuższych serii w historii kina. Dała też początek filmom o gigantycznych potworach (stała się też inspiracją dla produkcji o wielkich robotach).To przede wszystkim mrożąca moją krew w żyłach metafora niszczycielskiej siły wojny i bomby atomowej. Czarno-biały obraz dodatkowo kreuje mroczną wizję rodem z koszmaru, w którym to olbrzymi potwór rozdeptuje i niszczy miasta i ludzi. Omen Bardziej przerażające od samego Diabła jest chyba tylko dziecko opętane przez niego. Aktor wcielający się w filmowego Damiena był tak przekonujący w swej roli, że za każdym razem gdy siadam do oglądania "Omenu" ląduję na podłodze razem ze swoją szczęką. "Omen" to zresztą jeden z prekursorów nowoczesnego horroru, także jakby na to nie patrzeć, jest to pozycja obowiązkowa. Coś "Coś" prezentuje nam równie przerażającego stwora jak "Mucha", ale w tym filmie o wiele bardziej mrozi krew w żyłach jego nomen omen lodowate miejsce akcji (Antarktyda) oraz poczucie izolacji, totalnego odcięcia od świata i osamotnienia. Teksańska masakra piłą mechaniczną Czy może być coś gorszego niż stanie się ofiarą kanibali na teksańskich pustkowiach? Każdy, kto kiedykolwiek wybierał się w podróż autostopem i korzystał z opcji noclegu u nieznajomych, jest w stanie w jakimś sensie zidentyfikować się z niepokojem bohaterów "Teksańskiej masakry piłą mechaniczną". Audition Takashi Miike to o tyle cwana bestia, że jego "Audition" zaczyna się niepozornie i przez lwią część swojego czasu trwania kompletnie nie pozwala się jakkolwiek przygotować na szok, jaki czeka nas w jego ostatnim akcie. To naprawdę ostra jazda bez trzymanki, pełna chorej przemocy, bezwzględności, chęci zemsty i tortur, które wszyją się wam na zawsze w że "Audition" podejmuje też temat molestowania i odpowiedzi na nie, może być też skuteczną przestrogą dla ludzi pokroju Harveya Weinsteina. Hej,Szukam smutnych filmów (najlepiej dramatów) z konkretnym, mocnym i głębokim przekazem emocjonalnym. Ale chciałbym zaznaczyć, iż nie interesuje mnie komercyjne kino, z najbardziej znanymi aktorami (tylko z drugiej strony żeby nie były to filmy zbyt niszowe, żeby dało się je znaleźć w internecie) A poza tym filmy te mają być z okresu 1990-2014. A no i żeby miały na filmwebie średnią ocenę powyżej 5,0. Bardzo proszę o wskazanie jakiś dobrych tytułów. Z góry bardzo dziękuję. :) Ally84 w odpowiedzi na post: Maartenmetz | ale masz wymagania... TheNaturat_2 w odpowiedzi na post: Ally84 | Wcale nie duże Maartenmetz w odpowiedzi na post: Ally84 | Cóż taki już jestem wymagający... Nic na to nie poradzę... Lubię po prostu mocne kino, bez ściemy, bez zbędnego słodzenia i przesadzonych efektów specjalnych... Ally84 w odpowiedzi na post: Maartenmetz | :) lilijka_4 w odpowiedzi na post: Maartenmetz | Maartenmetz w odpowiedzi na post: lilijka_4 | Obejrzę sobie kiedyś: XXY, Hej Skarbie, Aurore, Życie jest piękne, Cisza, Drogi Osamo i 2:37. :) Cast away i Naszą klasę widziałem. Dzięki za te tytuły :) użytkownik usunięty w odpowiedzi na post: Maartenmetz | Hej, skarbie. Kokuhaku/Wyznania, Wszyscy albo niktDzięki, Wyznania widziałem, pozostałe dwa filmy kiedyś obejrzę sobie. ;) użytkownik usunięty w odpowiedzi na post: Maartenmetz | Warto, jak sie mi coś przypomni, to dam jeszcze RustyJames w odpowiedzi na post: Maartenmetz | Maartenmetz w odpowiedzi na post: RustyJames | Mam w planach obejrzeć ten film (od paru miesięcy), dzięki ;) TheNaturat_2 w odpowiedzi na post: Maartenmetz | Maartenmetz w odpowiedzi na post: TheNaturat_2 | Dziękuję, dużo Twoich tytułów mnie zainteresowało ;) użytkownik usunięty w odpowiedzi na post: Maartenmetz | Nie opuszczaj mnie LoneWanderer w odpowiedzi na post: Maartenmetz | Magnolia w reżyserii Paula Thomasa Andersona Maartenmetz w odpowiedzi na post: LoneWanderer | Dzięki, może kiedyś sobie obejrzę ;) herman_flake w odpowiedzi na post: Maartenmetz | Zdecydowanie polecam "Crossing Over", bardzo dobry dramat, widziałam kilka razy i za każdym płaczę jakby mi ktoś przyłożył. herman_flake w odpowiedzi na post: herman_flake | No i klasyk "Stalowe magnolię" Maartenmetz w odpowiedzi na post: herman_flake | Dzięki za te propozycje. ;) crypt w odpowiedzi na post: Maartenmetz | Tobie i innym filmwebowiczom, jeden z lepszych dramatów jaki widziałem i który zostaję w pamięci Maartenmetz w odpowiedzi na post: crypt | Mam na kompie ten film, za niedługo wezmę się za oglądanie tego dramatu ;) RustyJames w odpowiedzi na post: crypt | O tak, potwierdzam. Świetna rola Bardema. gosiorzata w odpowiedzi na post: crypt | Dokładnie! Trzeba obejrzeć. Redaktorka w odpowiedzi na post: gosiorzata | Dzięki za podbicie tematu, bo właśnie szukam mocnego dramatu! magmos w odpowiedzi na post: Maartenmetz | Maartenmetz w odpowiedzi na post: magmos | Dzięki za te tytuły ;) magmos w odpowiedzi na post: Maartenmetz | Dorzucam jeszcze: I proszę, nie sugeruj się niską średnią (zwłaszcza jeśli filmy, tj.: "Teoremat" Pasoliniego czy "Funny Games" M. Haneke przypadły Ci do gustu). Maartenmetz w odpowiedzi na post: magmos | O tak to na pewno obejrzę, dzięki wielkie. Dealric w odpowiedzi na post: Maartenmetz | Maartenmetz w odpowiedzi na post: Dealric | Dzięki za te propozycje, ale zapomniałem wspomnieć że nie przepadam za azjatyckim kinem... Wolę europejskie filmy, a przede wszystkim skandynawskie, francuskie, hiszpańskie, włoskie... Choć Amerykanie i Brytyjczycy też czasami potrafią stworzyć coś wartościowego... stay w odpowiedzi na post: Maartenmetz | Maartenmetz w odpowiedzi na post: stay | Dzięki, część z tego na pewno kiedyś obejrzę. ;) arma w odpowiedzi na post: Maartenmetz | Maartenmetz w odpowiedzi na post: arma | Ale tego.... :) Na bank coś z tego obejrzę. ;) arma w odpowiedzi na post: Maartenmetz | Szczerze powiedziawszy już na więcej nie miałam siły. Umieściłam też parę dokumentów, ponieważ są bardzo smutne i zawierają silny przekaz emocjonalny. Dorzucam do nich jeszcze: poniżej, że podobała Ci się "Nieznajoma". Czy chodzi o ten film: ?Jeśli tak, to zobacz koniecznie, o ile jeszcze nie widziałeś, "Sprzedawcę marzeń" tego samego Maartenmetz w odpowiedzi na post: arma | Sprzedawcę marzeń obejrzę, dzięki ;) marionat w odpowiedzi na post: Maartenmetz | Maartenmetz w odpowiedzi na post: marionat | Dzięki za tytuły, Amerykańską Zbrodnię i Dziewczynę z sąsiedztwa oczywiście widziałem. Takich filmów właśnie poszukuje - mocnych a zarazem smutnych, z głębokim, intensywnym przekazem emocjonalnym. ;) użytkownik usunięty w odpowiedzi na post: Maartenmetz | Nieznajoma - ściska za - też wyrazisty emocjonalnie widziałem i bardzo mi się film podobał, dałem 8,5/10, właśnie tego typu filmów szukam! anoysath w odpowiedzi na post: Maartenmetz | 21 gramów oglądałeś ? Maartenmetz w odpowiedzi na post: anoysath | Tak, nawet niezły film :) anoysath w odpowiedzi na post: Maartenmetz | Chyba mój ulubiony dramat pasujący do twojego opisu. GodWhore w odpowiedzi na post: Maartenmetz | Gerry, Słoń, Ostatnie pokochają to oryginalne kino, inni mnie te filmy są autentycznie przerażające. Maartenmetz w odpowiedzi na post: GodWhore | Dzięki ;) TheNaturat_2 w odpowiedzi na post: Maartenmetz | Jak masz ochotę to pogrzeb u mnie dalej bo jak Ci podawałam tytuły to nie po wszystkich swoich stronach przeleciałam. magmos w odpowiedzi na post: TheNaturat_2 | "...pogrzeb u mnie"o rany. to się dopiero nazywa "konkretny, mocny i głęboki przekaz". TheNaturat_2 w odpowiedzi na post: magmos | ? Фільми про реальні подіїГангстери, бійці, спортсмени, серійні вбивці, знаменитості тощо — усі вони є героями найкращих фільмів, заснованих на реальних на NetflixПорятунок РубіВпіймай мене, якщо зможешБаррі Сіл: Король контрабандиСписок ШиндлераИгры РазумаГангстерДва серцяГра на пониженняМій татоНескоренийВсе моє життяГолос вулицьПроти льодуКороль поза закономСоціальна мережаПідмінаБлакитне дивоТепер я йду у дику далечіньЕверестУцілілийЛюдина, яка змінила всеЯраМоя найкраща подруга Анна ФранкШлях додомуДонні БраскоЦіна життяМорпіхиРоберто Баджо: Божественний ХвостикРозкопкиСільська елегіяКапітан ФілліпсМанкҐерекПравдива історіяШвидкість відвагиТанець сорока одногоЧуттєва революціяСтрус мозкуАмінаХлопчина з АсакусиЧерінг-Кросс-роуд, 84Нотатки для мого синаНові релізиДва серцяВсе моє життяЕмоційні фільмиПерегляньте більшеМій татоПідмінаБлакитне дивоТепер я йду у дику далечіньЯраМоя найкраща подруга Анна ФранкЦіна життяРозкопкиСільська елегіяҐерекШвидкість відвагиАмінаНотатки для мого синаБіографічні фільмиНескоренийГолос вулицьПроти льодуСоціальна мережаУцілілийЛюдина, яка змінила всеМоя найкраща подруга Анна ФранкДонні БраскоЦіна життяМорпіхиРоберто Баджо: Божественний ХвостикСільська елегіяМанкҐерекШвидкість відвагиЧуттєва революціяАмінаХлопчина з АсакусиЧерінг-Кросс-роуд, 84Нотатки для мого синаДрами на основі книжокГра на пониженняШлях додомуДонні БраскоЦіна життяМорпіхиРозкопкиСільська елегіяКапітан ФілліпсПравдива історіяХлопчина з АсакусиЧерінг-Кросс-роуд, 84У нас ще є що вам пропонує обширну бібліотеку художніх фільмів, документалістики, телесеріалів, аніме, відзначеного нагородами оригінального контенту тощо. Дивіться скільки завгодно й коли W sam raz żeby popsuć sobie nastrój przed majówką. Nie może być zbyt filmy dzielimy na dwie kategorie. Depresyjne, czyli takie, które nie wywołują smutku jako takiego, ale całościowo wpędzają w głębokiego doła. Zwykle pomaga w tym odpowiednio dobrana muzyka, sugestywne zdjęcia, konkretny temat. Przykład? Niech będzie Requiem dla snu. Ale i choćby Ona, pokazująca, w jak przerażającą stronę zmierza cywilizacja i stopniowy zanik relacji kategoria to wyciskacze łez. Z reguły dotyczą śmierci albo trudów oswajania się z czyimś odejściem. Sztandarowy przykład to Gwiazd naszych wina (ewentualnie zeszłoroczny Babyteeth, ale u nas w redakcji nie wszyscy są jego admiratorami). Gdzieś pośrodku tych dwóch opcji znajduje się Blue Valentine, gdzie niby mamy rozpad małżeństwa konkretnej pary, ale przy tym całość tak mocno podważa sensowność związków jako takich, że trudno po seansie nie usiąść i zastanowić się jak Chylińska: czy warto było szaleć tak?Wybrana przez nas piątka zapełnia zapotrzebowanie fanów obu tych biegunów smutnego kina. To pozycje z Netfliksa, masowe, ale nie zgrane - wielu z was być może nie widziało ani jednego z tych tytułów. Zbliżający się weekend jest dobrą okazją, by nadrobić ci się ten artykuł? Chciałbyś więcej?Zapisz się na nasz newsletter – raz w tygodniu polecamy najlepsze free, zero spamu, rezygnujesz, kiedy chceszSubskrybując, akceptujesz naszeTerms & ConditionsFilm z gatunku: kiedy czujesz, że jest ci źle - zobacz to, bo inni mają jeszcze gorzej. Jesse Piemons, czyli jeden z tych aktorów, których nikt nie kojarzy z nazwiska, ale każdy zna jego twarz, w roli początkującego scenarzysty Davida, który nagle dowiaduje się o chorobie matki. I jak w wielu znanych już amerykańskich obyczajówkach (Powrót do Garden State czy jeszcze świeża Elegia dla bidoków) wraca do swojego rodzinnego domu w małym miasteczku. A tam pełen pakiet: zetknięcie się z różnicą mentalną na linii metropolia - prowincja, cierpiąca matka i homofobiczny ojciec, którego tyrady nie pomagają Davidowi, zmagającemu się z odejściem ukochanego. To Hollywood, więc jest światełko w tunelu, ale zanim do niego dotrzecie, czeka was sporo smutnych scen. I odnalezienie się w sytuacji głównego bohatera, który generalnie ma ten problem, że świat i otoczenie naprawdę go nie 30. i mocno rasistowskie południe Ameryki. Na jedną farmę wprowadza się biała rodzina McAllanów. Na drugiej mieszka już familia Jacksonów - to Afroamerykanie. Muszą wspólnie dzielić jedno pole. Ale Jacksonowie na co dzień mierzą się z najgorszymi formami rasizmu. Sytuacji nie polepsza fakt, że synowie obu rodzin zostają wspólnie wysłani na być oscarowym hitem (to był jeden z pierwszych dużych filmów, wyprodukowanych przez Netfliksa), ale najwyraźniej echa Zniewolonego były jeszcze wówczas zbyt silne. Szkoda, bo Mudbound oferuje coś więcej od sztampowego podziału na złych białych i ciemiężonych czarnych - bez jakiejkolwiek próby wejścia z psychikę bohaterów. Przeciwnie, reżyserka Dee Rees stara się poszukać korzeni przenoszonego z pokolenia na pokolenie rasizmu i nie gloryfikuje na siłę odwagi prześladowanych. Ale całościowo wizja świata zaledwie sprzed 80, góra 90 lat, w którym przyzwolenie na dręczenie Afroamerykanów było na porządku dziennym, jest tu zobrazowana mocno sugestywnie, a przez to mocno we wstępie Blue Valentine i to jest podobna półka. Generalnie jeśli nie macie za sobą rozpadu poważnego związku - może nie chwycić was to tak mocno, jak tych doświadczonych w temacie. Chociaż obejrzeć trzeba, bo to kawał rasowego, dobrze napisanego małżeńska jest o tym, że podczas rozwodu przegrywają wszyscy. Najmocniej - dzieci. Ale zanim do tego dojdzie, film Noaha Baumbacha powoli, jak chirurg, rozcina wszystko to, co łączyło artystyczną parę dwójki głównych bohaterów, reżysera i aktorkę. Wyciąga na wierzch pierwsze zwątpienia, mówi o poświęceniu dla drugiej osoby, ale właściwie to w imię czego? Są prawdziwe emocje, a scena kłótni w małym motelowym pokoju to już klasyka najnowszej kinematografii. Wali wreszcie bez skrupułów w amerykański system prawny, którego przedstawiciele dwoją się i troją, by tylko oskubać rozwodników z jak największej jest to też film o tym, że kiedy nie ma innego wyjścia - rozwieść się po prostu trzeba. Dla dobra wszystkich. Byłoby idealnie, gdyby w miejsce billboardów Kochajcie się, mamo i tato nalepić plakaty z tym filmem, w którym do tematu podchodzi się głębiej niż poprzez puste teraz czas na wyciskacz łez. Abby i Sam są parą od zawsze. Serio - od zawsze, nigdy się z nikim innym nie umawiali na poważnie, najpierw, jako małolatów, łączyła ich przyjaźń, potem miłość, a teraz prawdopodobnie spodziewają się dziecka. Ale kiedy wybierają się do lekarza, by to potwierdzić, spada na nich przerażająca diagnoza: Abby ma raka i są małe szanse, by z niego wyszła. Co robi dziewczyna? Stara się znaleźć dla swojego chłopaka idealną partnerkę, która zastąpi ją po... No, wiadomo od razu powiedzieć, że różnica poziomu pomiędzy Nie ma drugiej takiej, a, dla przykładu, Historią małżeńską, jest znaczna. Tu mamy po prostu dobrze zrobione kino telewizyjne z bardzo smutnym plotem, ale i odrobiną radości, bo i o co innego walczy główna bohaterka. Tylko czy nie jest tak, że być może pewnych osób już się nie zastąpi? Tak czy inaczej, będzie smutno. Smutno, ale chociaż w dobrej obsadzie; na ekranie zobaczymy nie tylko młodą gwiazdę kina Gugu Mbathę-Raw, ale i starych wyjadaczy: Steve'a Coogana, Jacki Weaver czy cudownie stoickiego Christophera w cieniu wojny, ale bez pompy Imperium słońca Spielberga. Najpierw zabili mojego ojca przygnębia na całej linii, pokazując przy tym mocne zacięcie stojącej za kamerą Angeliny Jolie (tak, ona jest tu reżyserką) na tematy społeczne. Akcja dzieje się w Kambodży lat 70., absolutnie najbardziej przerażających czasach dla tego azjatyckiego kraju. Jolie pokazuje, jakie spustoszenie wywołali tam Czerwoni Khmerzy, którzy szybko przejęli władzę w kraju. I nawet rodziny dobrze sytuowane straciły wszystko, bo ideologia ugrupowania była taka: wyzbyć się dóbr materialnych, nie przywiązywać do ludzi, wspólnie pracować na rzecz wielkiego imperium. To zdecydowanie najbardziej ponura rzecz z całej piątki. Ogrom nieszczęść, jakie spadają na główną bohaterkę, siedmioletnią Loung Ung jest tak porażający, że autentycznie momentami nie chce się tego oglądać do końca. Ale czego innego można spodziewać się po filmie o takim tytule? Do filmów z morałem każdy z nas lubi wracać. Postanowiliśmy stworzyć zestawienie najlepszych produkcji, po których zmienimy perspektywę i które sprawią, że spojrzymy na świat nieco inaczej. Dobre filmy to takie, po których człowiek jeszcze przez jakiś czas zastanawia się nad fabułą filmu. Do takich produkcji każdy z nas lubi wracać, bo po ich obejrzeniu zastanawiamy się nad zmianą czegoś w swoim życiu. Postanowiliśmy przygotować zestawienie filmów, które niosą za sobą jakiś morał. Filmy, które nas motywują, bardzo często posiadają cechy skłaniające widza do refleksji czy mobilizacji do działania. W tym subiektywnym zestawieniu znalazły się takie tytuł jak "Whiplash", "Piękny umysł" czy "Bogowie". Przedstawiamy najlepsze filmy z morałem, do których z pewnością chętnie wrócicie. Top 10: Najlepsze filmy z morałem 1. "Whiplash" reż. D. Chazelle (2014)Produkcja, która przedstawia historię młodego perkusisty, który za wszelką cenę chce zrealizować swoje marzenia. Chłopak pragnie znaleźć się w czołówce najwybitniejszych muzyków jazzowych. J. K. Simmons wcielił się w rolę Terence’a Fletchera, nauczyciela, który często wyładowuje swoje frustracje na uczniach. 2. "Piękny umysł" reż. R. Howard (2001) Russell Crowe wcielił się w wybitnego matematyka, Johna Nasha. Film jest oparty na prawdziwej historii. Mężczyzna cierpiał na schizofrenię paranoidalną, która wtargnęła w jego życie naukowe i wcześnie wyłączyła go z niego. Produkcja jest oparta na podstawie książki biograficznej Sylvii Nash "Piękny umysł". 3. "Filadelfia" reż. J. Demme (1993) Historia adwokata, Andrew Becketta, który cierpi z powodu coraz poważniejszych kłopotów zdrowotnych. Okazuje się, że Andrew ma AIDS. Kiedy jego przełożeni się o tym dowiadują, mężczyzna traci pracę. Postanawia jednak walczyć i wynajmuje adwokata, Joe Millera, który ma mu pomóc odzyskać spokój ducha i godność. 4. "Cast Away – poza światem" reż. R. Zemeckis (2000) Tom Hanks wcielił się w filmie w Chucka Nolanda, który w wyniku katastrofy lotniczej trafia na bezludną wyspę. Mężczyzna jest skazany tylko na siebie. Musi zmierzyć się z ogromnymi siłami natury, ale robi wszystko, żeby przeżyć. 5. "Forrest Gump" reż. R. Zemeckis (1994) Tego filmu nie mogło zabraknąć na tej liście. Forrest Gump to chłopiec o niskim ilorazie inteligencji. Co zatem się stało, że po latach może się pochwalić tym, że został bohaterem wojny w Wietnamie i miliarderem? Produkcja Zemeckisa to dzieło, które jest godne uwagi. 6. "Erin Brockovich" reż. S. Soderbergh (2000) Julia Roberts jako Erin Brockovich. Główna bohaterka jest rozwódką i samotnie wychowuje trójkę dzieci. Kobieta szuka zatrudnienia, ale niestety ciężko jej cokolwiek znaleźć. Szczęśliwym trafem dostaje prace w kancelarii adwokackiej. Erin odkrywa, że jeden z większych koncernów doprowadził do zanieczyszczenia wody w małym prowincjonalnym miasteczku. Jego mieszkańcy od dawna zapadają na różne choroby i umierają. Historia wydarzyła się naprawdę. 7. "Bogowie" reż. Ł. Palkowski (2014)Tomasz Kot wcielił się w profesora Zbigniewa Religę, wybitnego kardiochirurga, który w 1985 roku wykonał pierwszą w Polsce udaną transplantację serca. Lekarz za wszelką cenę chciał osiągnąć swój cel. Historia o drodze do sukcesu mimo przeciwności losu. 8. "W pogoni za szczęściem" reż. G. Muccino (2006)Niezwykle wzruszający film, który przedstawia historię Chrisa Gardnera. Mężczyzna odbywa bezpłatny staż, który pozwoli mu w przyszłości zostać maklerem. Środki na życie w końcu się kończą i Chris razem ze swoim synem, Chrisem Juniorem, mieszkają w łazience na stacji kolejowej. Jednak sytuacja finansowa i życiowa nie przeszkadzają Gardnerowi w osiągnięciu wyznaczonego celu. 9. "Dobosz" reż. C. Stone III (2002)Kolejna produkcja o perkusiście, który chce osiągnąć sukces. Devon jest czarnoskórym chłopcem, który pochodzi z biednej rodziny. Jednak dzięki wytrwałości i ciężkiej pracy dostaje się do college’u, w którym kształci się muzyków biorących udział w ulicznych paradach. 10. "Wielki Mike. The blind side" reż. J. Lee Hancock (2009)Historia Michaela Ohera, gracza Baltimore Ravens, który wychowuje się w ubogiej rodzinie. W końcu zostaje otoczony opieką przez zamożną rodzinę, która pomaga mu wyjść na prostą. Film jest oparty na faktach. Większość filmów, które pojawiły się w naszym zestawieniu, są oparte na faktach. Nie ma w tym nic dziwnego, bo w końcu to życie pisze najlepsze scenariusze. Które filmy dopisalibyście jeszcze do naszej listy? Zobacz także: >>TOP 50: Dobre filmy na wieczór, filmy warte obejrzenia<< Karolina Woźniak Redaktor antyradia

najsmutniejsze filmy o chorobie