315 views, 4 likes, 0 loves, 2 comments, 0 shares, Facebook Watch Videos from Na przekór tarczycy z Joasią M: Co to za ptaszek ? Najmniejszym ptakiem w Polsce, który jest podobny do kolibra, jest mysikrólik. Nazwa może Wam sugerować jakiegoś królika, który jest niewielkich rozmiarów, ale zapewniamy, że to nie królik, tylko uroczy ptaszek. Mysikrólik w naszym kraju występuje dość licznie, dlatego jeżeli dobrze wytężycie wzrok, będziecie mogli 340 views, 7 likes, 1 loves, 1 comments, 1 shares, Facebook Watch Videos from MIAU Hotel Adopcje: Co to za ptaszek ? Kdo je Matěj Ptaszek, kterého čekáme v sobotu na přednášku v muzeu? Muž mnoha profesí, širokého profesního a uměleckého záběru, člověk velkého srdce. Rychle si zvykli na novou rodinu (byli zvyklí na hladící ruce) a tak přesun nebyl bolestivý. Máme je rozeseté od jihu přes Prahu na sever. Tak budoucnost ukáže co z nich vyroste. Zatím se jeví velice pěkně ale hlavní je že se dostali do dobrých rukou kde je mají moc rádi. Také se Rio alias Rony podívá na výstavu. Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd. Kopciuszek (Phoenicurus ochruros) to mały ptak z rodziny drozdowatych, mniejszy od wróbla domowego. Występuje tu wyraźny dymorfizm płciowy. Samiec jest czarny z białym lusterkiem na skrzydle, białymi pokrywami podogonowymi, ceglastym ogonem. Samica jest ubarwiona na brązowo z ceglastym - galeriaKliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy i środowisko PLEuropa, Azja. Zimuje w Afryce i na południu Azji. Zamieszkuje tereny w bliskości człowieka. W Polsce nieliczny. Pierwotnym jego środowiskiem są góry poza granicą lasu, nizinne formacje skalne, kamieniołomy, tereny piaszczyste. Kopciuszki są też obecne blisko ludzkich osiedli. Tworzy więc dwie odmienne życia i zachowanieJest ptakiem wędrownym. Przylatuje do Polski w marcu i kwietniu, odlatuje we wrześniu i październiku. Odnotowano próby zimowania kopciuszków w ma zwyczaj dygania i kiwania wydaje charakterystyczny głos. Nagranie zawiera odgłosy wydawane przez samca kopciuszka. Morfologia i anatomiaJajo kopciuszka ilustruje poniższy rysunek. Średnie wymiary: 19,3 mm × 14,2 ten poluje na owady i inne drobne bezkręgowce. Zbiera je z powierzchni ptak ten buduje pod dachem, w szczelinach. Gniazdo zbudowane z traw, chwastów, korzonków, wyścielane pierzem i sierścią. Samica składa 2 razy w roku po 5-6 jaj, które wysiaduje 12-14 dni. Okres lęgowy trwa od kwietnia do lipca. Młode opuszczają gniazdo po 12-16 i zagrożenia LCGatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce jest to gatunek objęty ochroną najliczniejsze ptaki szwajcarskich w XIX wieku kopciuszek był obecny wyłącznie w górach i na Wyżynie przyrody123456789101112Opis ●▸ Do kraju przylatują kopciuszki z zimowisk. ◂●●▸ Trwa okres lęgowy u kopciuszków. ◂●● Kopciuszki odlatują z kraju na tylko bieżące wydarzeniaPokrewne gatunki ptakówJaki ptak znosi najwięcej jaj?Wszystkie ptaki znoszą jaja i wysiadują je, aby zachować ciągłość gatunku. Które ptaki znoszą ich najwięcej? Czy są to nasze zwykłe kury domowe, czy też inne ptaki?Ile jest ptaków na świecie?Czy ptaków jest więcej niż ludzi na świecie? Ile jest gatunków ptaków na świecie a ile w Polsce? Które gatunki są najliczniejsze, a które rzadkie?Największe gniazda ptakówJak duże może być gniazdo ptaka? Jakie ptaki są rekordzistami pod tym względem? Oto krótki przegląd rekordzistów wśród ptasich budowniczych gniazd na świecie i w dokarmiać ptaki?Czym i jak mądrze dokarmiać ptaki, aby im nie zaszkodzić?Najmniejsze ptaki na świecieJaki jest najmniejszy ptak na świecie? Jaki polski ptak jest najmniejszy?Największe ptaki na świecieJaki ptak jest największy na świecie, a jaki w Polsce? Jakie gatunki są najcięższe, które mają największą rozpiętość skrzydeł i które są najwyższe?© 2013-06-10, GAT-587Niektóre treści nie są dostosowane do Twojego profilu. Jeżeli jesteś pełnoletni możesz wyrazić zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych. W ten sposób będziesz miał także wpływ na rozwój naszego serwisu. Więcej wierszy na temat: Życie « poprzedni następny » Rozdział 2. Jacek. Jacek był „na linii”. Patrzyłem na tę jego roześmianą buźkę na wyświetlaczu telefonu, którą znałem już ponad 30 lat. Miał niemal taki sam, jak zawsze uśmiech na twarzy i w niebieskich oczach. W pięknych niebieskich oczach, odziedziczonych od swojej matki, Anny. -Cześć, Jacku! Co tam, synku? – zapytałem. -Cześć, tato, co słychać? -Dzięki, wszystko na tę chwilę jest jak należy... – usiadłem na brzegu łóżka. -Wiesz, umówiłem się z mamą… - krótkie, jakby urwane zdanie. Poczułem nagle jakiś inny ton w Jacka głosie. -Cośkolwiek wiem o tym od niej – zacząłem. Jacek jakby zamilkł na chwilę. Nic nie mówił, nie słyszałem go, więc kontynuowałem: -Tak, wiem od niej, że się umówiliście. -Nooo, taak.... ale nie mogę.... musiałem ... wcześniej.....przyjechać....nie mogę się....dodzwonić....do niej...a teraz…widzę…że mam…problemy… ktoś na mnie…czatuje… Jacek mówił, przerywał, mówił, przerywał... Usłyszałem przytłumiony krzyk. Jakieś dziwne dźwięki w moim telefonie, nie wiedziałem, co to było. W tle jakieś odgłosy, coś jakby pokrzykiwanie, sapanie, ciężki oddech. Jacek już nic nie mówił, przynajmniej nic nie słyszałem. Zacząłem krzyczeć do słuchawki: "Jacek, Jacek, odezwij się. Co z tobą.... Jacek...." Brakowało odpowiedzi, tylko jakieś szumy. Nie mogłem się zorientować, co one znaczą. Teraz ktoś chyba biegł, dość niewyraźnie słyszałem jakby szybkie kroki biegnącego człowieka. Czasem słyszałem je wyraźniej, może bardziej z powodu przyspieszonego oddechu osoby niż uderzania miękkiego obuwia o podłoże. "Jacek, Jacek, co z tobą.... odezwij się, Jacek...." Brak odpowiedzi... Teraz wyraźnie dźwięk startującego silnika samochodu, trzask zamykanych drzwi. Jakiś pojazd.... samochód, chyba ruszył. Chwila ciszy, potem klakson, jakiś cichy szum, potem coraz wyraźniejszy szum ulicznego ruchu. -Wypier... to przez okno – usłyszałem jeszcze obcy chrapliwy głos... Połączenie wciąż było, ale kto był teraz na drugiej stronie linii? Już nikt nie mówił, tylko trochę było słychać nieznajomego szumu ulicznego. Nic jeszcze nie rozumiałem. -Jacek! halo! Jacek... - kilka razy krzyczałem do słuchawki. Nie było już żadnej odpowiedzi, za chwilę nie było już nawet żadnego szumu. Rozłączyło się... Co się stało? Nie miałem pojęcia. Wybrałem Jacka numer. Bez powodzenia, a w końcu zaliczyłem kilka razy komunikat: "Abonent czasowo niedostępny" etc. Koniec, nic innego już nie słyszałem w słuchawce. Nie wiedziałem też, co robić dalej. Dzwonić na policję? Ale co im miałbym powiedzieć, co i gdzie zgłosić? „Spokojnie, tylko bez paniki” - pomyślałem. Trzeba było wrócić do rzeczywistości i do tego, co mam zrobić jeszcze dzisiaj, teraz. Pozbierałem więc swoje rzeczy i wyruszyłem. Wyjechałem swoim Nissem na drogę, w kierunku Wilanowa, na tę swoją budowę. Już i tak byłem spóźniony - na Jaśminowej nie będę wcześniej niż za jakieś pół godziny, więc sporo za późno. Dobrze, że są wakacje, lepiej się jeździ po mieście. Zadzwoniłem z auta do Anny - nie zgłosiła się, pewnie miała kolegium, dlatego wyłączyła telefon lub dźwięk sygnału przywołania. To było normalne u niej w takim przypadku. Przysłała jednak za chwilę zwrotną wiadomość: "Oddzwonię za kilka minut". Nie wiedziałem, co robić dalej, więc jechałem. Nic innego nie mogłem wymyślić. Co to wszystko znaczyło? Mały ptaszek w jej gabinecie? Włożyłem go z powrotem do szuflady? Chyba tak, choć nie miałem pewności. Jacek był gdzieś w mieście, zerwało się moje z nim połączenie telefoniczne. Co to było, ten krzyk, ten szum, te odgłosy? Czy został napadnięty? Może zaraz się jednak odezwie… Na niebie rozjaśniało się, wyszło wreszcie słońce po kilku zimniejszych deszczowych dniach. Zaczęła robić się piękna sierpniowa pogoda, ze słońcem lśniącym niemal jak na Ibizie, a ja nie wiedziałem, co dalej zrobić. Włączyłem muzykę z odtwarzacza, żeby ta muzyka gitarowa choć trochę mnie uspokoiła. Nie było korków na ulicach, więc dość szybko dojechałem na Jaśminową. „Będę na spotkaniu za kilka minut, szybciej niż myślałem” – uświadomiłem sobie. Nie wjeżdżałem jednak nawet do bramy, bo zadzwoniła Agnieszka. Zatrzymałem się szybko na skraju jezdni, od razu poczułem, że chyba coś było nie tak... -Cześć, tato... - w głosie synowej usłyszałem wyraźnie, że mieliśmy wspólne zmartwienie. -Cześć, kochanie. Co tam? -Gdzie jesteś, tato? -W samochodzie, dojeżdżam do pracy, właściwie na budowę. Zatrzymałem się, skoro dzwonisz... -Tato, Jacek miał wypadek... -Agnieszka, co się stało? Rozmawiałem z nim z pół godziny temu, przerwało mi rozmowę. -Tato, nie wiem, co się stało. Zadzwonił do mnie znajomy Jacka z pracy. Powiedział, że mnie nie zna, ale znalazł telefon do żony Jacka na jego biurku, to zadzwonił do niej…. czyli do mnie. „Boże, Agnieszka, tyle słów, co dalej...” – pomyślałem z niecierpliwością. -Agnieszka... -Tato, dzwonił ktoś z pogotowia czy ze szpitala do tej pracy, do tego kolegi. Z wiadomością, że Jacek jest na izbie przyjęć w szpitalu. Miał jakiś wypadek... -W jakim jest szpitalu? -Wolskim. Tak, na pewno w Wolskim, nie wiem dokładnie, gdzie to jest... Tato, ja zaraz nie wytrzymam... Ale ja nie mogę teraz wyjść z domu.... wiesz, nie zostawię Kasi i Jarka...dopiero jak mama wróci z pracy, gdzieś za trzy - cztery godziny. Zadzwonię do niej, może da radę wcześniej wyjść. -Agnieszka, już jadę do szpitala. Jak tylko będę coś wiedział, to zadzwonię do ciebie. Agnieszka, spokojnie, nie płacz... zajmij się na razie swoimi sprawami, wszystko będzie dobrze… -Dobrze, tato, dzięki, że jedziesz. Zadzwoń, błagam... Najpierw zatelefonowałem z wyjaśnieniem na budowę, że mnie dziś tam nie będzie i zawróciłem. Z Wilanowa na Wolę – myślałem, że zajmie mi to co najmniej dwa kwadranse. Bezgłośny silnik elektryczny tym razem jednak trochę zajęczał, opony chyba też, ale ruszyłem niczym sportowym autem. Miałem szczęście, że nikt mnie po drodze nie zatrzymał. Po trzydziestu paru minutach byłem na recepcji SOR-u szpitala. Zapytałem się o Jacka. Po chwili padło pytanie recepcjonistki: - Kim pan jest dla pana Jacka Birczyka? -Ojcem Jacka... -Proszę dokument ze zdjęciem i z tym samym nazwiskiem... Młodziutka recepcjonistka zadzwoniła gdzieś, to wszystko trwało jakby wiek cały...Rozmowa jedna, druga, trzecia, jednak w końcu efekt pozytywny: -Proszę poczekać w korytarzu, za kilka minut przyjdzie lekarz dyżurny do pana. Przepraszam, ja nic nie wiem, nic nie mogę powiedzieć, nie mam prawa, nawet gdybym wiedziała.... Uśmiechnęła się na końcu, co stanowiło w jakimś stopniu rekompensatę za brak odpowiedzi na moje pytanie, co się stało. Zadzwoniła Anna. "No tak" - pomyślałem - "teraz jeszcze Anna...." -Zbyszek, co się stało? Mam 8 nieodebranych połączeń, połowę od ciebie, reszta od Jacka i Agnieszki... Jacek miał tu być, nie ma go. Wiesz cokolwiek? Anna była wyraźnie zdenerwowana. Nie wiedziała jeszcze nic, ale jak to matka - miała jakieś przeczucie. -Aniu, spokojnie, wszystko jest okej. Jestem w .... szpitalu. -O Boże, coś się stało? Tobie … czy Jackowi? -Nie wiem jeszcze, dopiero co tutaj przyjechałem. Nie, mnie nic nie jest. Ale chyba Jacek jest tutaj. Zaraz przyjdzie lekarz. Jedyne co wiem, to że Jacek jest tutaj... -Boże, jakiś wypadek? -Aniu, nie denerwuj się, natychmiast oddzwonię, gdy się czegoś dowiem. Teraz kończę, idzie lekarz... -Zbyszek, błagam, nie rozłączaj się, będę słyszała... Podszedł młody lekarz w błękitnym kitlu, jakaś egzotyczna twarz. Nazwisko na wizytówce na piersiach też egzotyczne: "Patrick Orabanje", jeśli dobrze odczytałem. -Czy pan Birczyk? - zapytał gładką polszczyzną z dość wyraźnym akcentem zza jakiegoś oceanu (nie wiem, zza jakiego). -Tak, nazywam się Birczyk. Chciałbym... -Proszę pana do gabinetu. To tutaj w tym korytarzu. Proszę wejść. -Proszę usiąść, panie Birczyk - wręczył mi swoją wizytówkę z kolorowym logo Szpitala Wolskiego. -Czy życzy pan sobie czegoś do picia? Proszę, bardzo ciepło dzisiaj. -Dziękuję. Co z moim synem? -Pan Jacek Birczyk jest u nas od godziny 9:45. -Co mu się stało? -Już chwileczkę.... - poruszył palcem po blacie biurka. - Muszę się zalogować. Znowu kilka ruchów palcem, kilka dotknięć na niewidzialnej dla mnie klawiaturze. Nagle na ścianie naprzeciw mnie pojawił się kolorowy obraz na ekranie, jakby trójwymiarowy. Poruszyło się coś na nim, zabłysnęło zdjęcie mojego rozmówcy. Klik - zniknęło. Kilkanaście następnych sekund i jest zdjęcie Jacka z jakimiś napisami pod nim. -Panie Birczyk, czy to jest pański syn, pan Jacek Birczyk? -Tak, oczywiście, panie doktorze. -Po godzinie dziewiątej, chyba około 9:20, pan Jacek Birczyk został napadnięty... -Napadnięty? Przez kogo? -Nie wiem. Przepraszam pana, nie jestem od tych spraw i nic o nich panu nie powiem, bo nie wiem. Jestem lekarzem i badałem pana Jacka po godzinie 9:45 jako pierwszy lekarz w tym szpitalu, po przyjeździe ambulansu. Podsunął mi szklankę i jakiś napój. Podziękowałem skinieniem głowy. -Pan Jacek Birczyk został uderzony mniej więcej w to miejsce - pokazał jakimś niebieskim punktem miejsce z prawej strony, na jakimś następnym obrazie na ekranie, pokazującym częściowo ogoloną głowę. Tu nie było blond loków Jacka. -To także zdjęcie pana Jacka - wyjaśnił, jakby czytając w moich myślach. - Do naszych zabiegów musimy pacjenta pozbawić co najmniej części włosów, żeby dokładnie zbadać głowę. Tu jest jeszcze drugie miejsce, gdzie widać ślad uderzenia... -Boże, mój Boże - usłyszałem w telefonie dość wyraźny głos Anny. Lekarz podniósł wzrok: -Czy jesteśmy podsłuchiwani lub nagrywani? – zapytał. -Nie, nie. Przepraszam, zapomniałem wyłączyć telefon. Już wyłączam. -Jeśli to ktoś bliski słucha, to mi to nie przeszkadza... -Okej, to moja żona, matka Jacka. -Nie ma problemu, nie mamy nic do ukrycia. Następne zdjęcie i komentarz doktora Patricka: -Tu tomograf pokazał stan wewnątrz czaszki, obrzęk tkanki mózgowej i warstw... Zamigotała żółta plamka na ekranie, coś piknęło. Patrick Orabanje dotknął palcem gdzieś na biurku i odezwał się głos: -Patryk, przyjdź natychmiast... -Dobrze, jeszcze sekundę. -Patryk, pacjent traci przytomność. -Już idę. Panie Birczyk, musimy kończyć. -Czy to chodzi o Jacka, że traci przytomność? -Tak, zapewne. Nie mamy teraz innego pacjenta w takim stanie, że mógłby tracić przytomność... -Boże... - usłyszałem jeszcze raz Annę. Wstaliśmy, Patrick Orabanje podał mi rękę i za chwilę obaj wyszliśmy z gabinetu. Stanąłem obok jakiejś ławki, na której nikt nie siedział. Podniosłem słuchawkę do twarzy: -Aniu, weź taksówkę i przyjedź. Spokojnie, Aniu... -Już... już jadę. Zbyszek… Napisany: 2016-08-19 Dodano: 2016-08-19 22:47:03 Ten wiersz przeczytano 549 razy Oddanych głosów: 7 Aby zagłosować zaloguj się w serwisie « poprzedni następny » Dodaj swój wiersz Wiersze znanych Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński Juliusz Słowacki Wisława Szymborska Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński Halina Poświatowska Jan Lechoń Tadeusz Borowski Jan Brzechwa Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer więcej » Autorzy na topie kazap Ola Bella Jagódka anna AMOR1988 marcepani więcej » Odpowiedzi Teraz .?? teraz nie moge , a jak sie rano obudzi to co ja zrobie .?? napewno wode , i dalam mu slonecznika . chyba to jest wróbelek . Felia odpowiedział(a) o 21:47 ser biały, nie byle jakie robaki ale najlepiej mączniaki i oczywiście wodę. Musisz żarcie wpychać mu do dzioba dość głęboko bo często same nie "wydziobią" sobie jedzenia. Nie zapomnij o pojeniu ptaszka!! Tylko jak mam otworzyc mu ten dziub jak on go otwozyl tylko na 3 sekundy .? . Felia odpowiedział(a) o 21:53 pensetą, palcami, nie bój się, nie powinna mu się stać przy tym krzywda. ehh , no niewiem . teraz spi , i nie chce go budzic :) Kup płatki kukurydziane, owoce (banan, jabłko), chleb i zmiksuj to tak, by wyszła papka. A no i jak już jest w tym pudełeczku to grzej je włączoną lampą. Tak się opiekuje młodziutkimi papużkami, więc ptaszek będzie miał jak w raju ;). EKSPERT•Lexion• odpowiedział(a) o 21:28 dzdzownice,lub małe muszki Też znalazłam małego ptaszka i na siłe otwierałam mu dziub teraz sam domaga sie jedzenia(karmie go owadami i gotowanym jajkiem) ;p Patryqs odpowiedział(a) o 21:43 idz do zoologicznego kup mu robaki zofi odpowiedział(a) o 12:15 najlepiej dżdżownice moja ciocia jest znawczynią ptaków i ja też się na nich znam a jeśli w okolicy nie ma dżdżownic to polej ziemie wodą (najlepiej tam gdzie nie ma trawy ) za jakąś 1 h zacznij kopać w tym miejscu w który polałaś wodą glizdy i dżdżownice ty ich zbierz ich dużo bo może ten ptak zgłodnieć a ty byś musiała jeszcze raz kopać wiem bo już karmiłam małe ptaszki było ich 3 na początku też nie otwierały dziobów ale potem zgłodniały i otwierały dziób na całą szerokość radze ci tak zrobić Blondi.! odpowiedział(a) o 21:43 Dawaj mu mięcho i robaki, zbieraj z ziemi. musisz powiedzieć co to jest za ptak Uważasz, że ktoś się myli? lub Ptaki we śnie są zwykle symbolem wyobraźni i łączy ptaki także z pomysłami, które trzeba uwolnić, aby mogły zostać zrealizowane. Już od czasów pogańskich ludzie byli zafascynowani ptakami i ich umiejętnością przeszłości uważano, że ptaki są nosicielami duszy i uosabiali je z magią i siłami ptaki Jeśli śnisz, że ptak siedzi w klatce, jest to zapowiedź przeszkód dla lotów dużej wysokości, zaś pusta klatka wieszczy Ci zamieszkuje przestworza, które aż do XX wieku były dla ludzi niedostępne. Zgodnie z sennikiem symbolizuje więc nieświadome obszary umysłu i nieświadomość, a także duchowość, emocjonalność, myśli, które masz w codziennym może też być ucieleśnieniem duszy par excellence, a także konkretne gatunki mają swoje znaczenia. Na przykład sowa jest symbolem mądrości i skrytości, kruk – ciemnych sił i niezadowolenia, także śnią Ci się fruwające bezradnie ptaki albo ptaki w klatce, odzwierciedla to stan Twojej duszy – nie wiesz co ze sobą począć i szukasz sposobu. Jeśli latają swobodnie i bez przeszkód, oznacza to wolność Twoich myśli i nieobciążoną zdradza, że ptaki we śnie wyrażają też potrzebę zwrócenia uwagi na obiekty i istoty żyjące inne niż Ty sam. Jednak mają również znaczenie erotyczne, co stanowi nawiązanie do mitologii greckiej, w której ptak należał do świty : ptaki na drzewie Gdy we śnie widzisz ptaki siedzące na drzewie, oznacza to, że ktoś oczekuje Twojej pomocy. Niekiedy sennik interpretuje ten sen inaczej i wówczas oznacza on czekanie na złe wieści. Ptak martwy: rozczarowania i ograniczenia. Także bezsilność i niechęć do działania. Ptak w klatce może wskazywać na ograniczenia, błędy, poświęcenie i wyrzeczenia. Swobodnie latający ptak wskazuje na tęsknoty i wspaniałe upierzenie wskazuje na to, jak widzisz siebie we śnie. Sen może być przestrogą przed zuchwałością. Zdezorientowane stado ptaków uosabia pomieszanie potrzeb fizycznych, biologicznych, z duchowymi ze złotymi skrzydłami ma takie samo znaczenie jak ogień, stąd odnosi się do duchowej latający wysoko wskazuje na duchową świadomość albo oznacza, że dążysz do wiedzy i biały wskazuje na niewinność i odnowę. Sennik sugeruje, że zaczniesz życie z czystą kartą. Jeśli jesteś osobą wierzącą, symbol ten zachęca do szczerej spowiedzi. Ptak ranny: ktoś Cię skrzywdzi lub będzie próbował to zrobić. Ptasie odchody: drobne zyski i niemiłe zaskoczenie. Ptaki na niebie: zatęsknisz za beztroskimi chwilami i brakiem ograniczeń. Sen niekiedy jest symbolem strapienia. Ptaki czarne: nieszczęście oraz grzech. Sennik przestrzega przed niekorzystnymi sytuacjami w życiu śniącego. Pisklęta wieszczą radość i pozbycie się problemów. Gdy śnią o nich bardzo młode osoby, zapowiadają wesele w rodzinie. Znaczenie snu ptaki Ponadto konkretne gatunki ptaków mają swoje własne – ten drapieżny ptak symbolizuje dominację i wyższość. Ponadto orzeł może też oznaczać ciepło, świadomość, ale też rozważny obiektywizm i profesjonalizm. Jeśli we śnie identyfikujesz się z orłem, jest to jasny znak Twojego pragnienia dominacji. Jeżeli zaś we śnie czujesz się przez orła zagrożony, może to oznaczać, że możliwe jest chwilowe zagrożenie dla Ciebie na – uosabia spokój i – ptak ten jest symbolem złodziejstwa, może więc oznaczać, że ktoś, kto znajduje się blisko Ciebie, chce Ci odebrać coś, co jest dla Ciebie cenne. Sroka może być również nośnikiem dobrej – pokazuje we śnie reguły podziału, a także wpływ dzieciństwa na Twoje – oznacza mądrość i sztukę wojenną. Ponadto znajduje się w bliskiej relacji z nocą, która czasami jest ucieleśnieniem – jego symbolika jest podobna do symboliki orła. Uosabia wolność i nadzieję na przekroczenie wszelkich ograniczeń. Może to być symbol zwycięstwa nad – jest dobrym omenem, zapowiadającym dobrobyt i – oznacza czujność i miłość. Podobnie jak łabędź może symbolizować przedświt lub nowe życie. Gęś jest też ważnym symbolem intuicyjnej siły i ostrzeżeniem przed nieszczęściem. Dzikie gęsi pokazują pogańską stronę Twojej osobowości. Podobnie jak koty też, oznaczają – oznacza katastrofalne związki z – uosabia potencjał wzrostu, który istnieje nawet jeśli nie jest widoczny, ale może też oznaczać głupotę i tchórzostwo. Kogut jest symbolem nowego dnia, oznacza też duchową uwagę i czujność. Jest też symbolem męskiej zasadniczości, i, co za tym idzie, przodowania i odwagi. Kura zaś symbolizuje ostrożność, matczyną opiekę i reprodukcję, a także kobiecą – ten ptak jest symbolem wytrwałości i – tradycyjnie ostrzega we śnie o śmierci, ale może też symbolizować mądrość i – oznacza cwaniactwo i miłość bez odpowiedzi. Jest też posłańcem wiosny, który wskazuje na przemianę starych energii w nowe, świeże – jest tradycyjnym symbolem prastarych sił – oznacza wolność i – symbolizuje ofiarę i pokorę, ale też matczyną opiekę i – jest wskazówką, by wykorzystywać zdobytą wiedzę. Jest też symbolem odrodzenia i – te czarny ptak może być symbolem grzechu i mądrości. Jeśli mówi we śnie, jego słowa często mają znaczenie – symbolizuje, jak dzika gęś, duszę człowieka, jest też uważany z boskiego ptaka. Czasami może zapowiadać spokojną – ucieleśnia zgiełk i – w mitologii dzięcioł wraz z drzewami należy do gwardii królów. Wskazuje również na siły – jest symbolem nowego życia i nowego początku. Bociany wskazują także na pragnienia i potrzeby śniącego. Gołąb – uosabia spokój po burzy i spokój. Pojawia się zwykle we śnie ludzi spokojnej – reprezentuje miłość, czasem odwagę, często szczęście. W negatywnym kontekście może symbolizować magię i - dobra wiadomość. Sikorka - będziesz miał do czynienia ze wścibską lub gadatliwą osobą. Papuga - nie kopiuj tego, co robią inni. Papuga we śnie przestrzega również przed fałszywymi pochlebcami. Dudek - przykrości, sprzeczki, trudne sytuacje. Koliber - korzystny biznes lub daleka podróż. Sen o ptakachPtaki pojawiają się w naszych marzeniach sennych dość często - nic więc dziwnego - otaczają nas na co dzień, właściwie wszędzie możemy je zobaczyć... Należą przecież do najbardziej zróżnicowanej spośród gromad kręgowców lądowych - istnieje aż ok. 10 tys. gatunków ptaków. Wersji snów o ptakach jest wiele - możemy np. widzieć lecącego ptaka lub stado ptaków, ptaka drapieżnego, chorego lub rannego, a nawet martwego, możemy sami zabijać ptaka lub próbować go złapać, możemy widzieć walczące ze sobą ptaki, gody ptaków, ptaki śpiewające interpretacji snu, w którym pojawiają się ptaki, warto spróbować dopasować je do jakiegoś gatunku, zastanowić się nad symboliką ich koloru, liczby interpretować sny o ptakach?Ptaki pojawiające się w marzeniu sennym są symbolami duszy i wyższych stanów świadomości, ucieleśniają rzeczy niematerialne, a także wiążą się z wolnością. W mitologii uznawano je za wysłanników bogów oraz nośniki dusz zmarłych, stąd w naszych snach mogą oznaczać otworzenie się wyższej jaźni lub osiągnięcie stanu oświecenia, a także proces schodzenia do podziemnego świata wysoko latające ptaki symbolizują pierwiastek męski, powietrze oraz intelekt, ptaki wodne nawiązują do nieświadomości i pierwiastka leśnego, zaś ptaki leśne wiążą się z drzewem życia i duszą ptaków, zwłaszcza taki, w których używają one szponów, wiąże się z kolei z niszczycielską siłą Wielkiej snu PTAKI w innych sennikach:Sennik arabski:Jeśli we śnie widzisz śpiewające ptaki, zapowiada to, że doświadczysz miłych słyszysz śpiew ptaków, zapowiada to, że dowiesz się dobrej we śnie widzisz parę ptaków, jest to znak, że znajdziesz widzisz ciemnego ptaka, jest to znak, że żyjesz w niebezpieczeństwie i zostaniem oszukany, musisz więc przedsięwziąć kroki obronne przed złymi znajomymi i fałszywymi we śnie widzisz wielkiego ptaka, zapowiada to dla Ciebie niebezpieczną sytuację, może nawet latający w domu to znak, że masz dobrych przyjaciół. Oczekuj pozytywnych wiadomości. Odlatujący ptak to znak, że nadchodzi dla Ciebie nieprzyjemny śnisz, że widzisz wiele ptaków, wskazuje to na Twoją tęsknotę i złapałeś ptaka, jest to znak, że jesteś niespokojny. Wieszczy to też zaskakujące, negatywne widzisz ptaka w klatce, wieszczy Ci to ślub bez miłości i śnisz, że trzymasz ptaki w klatkach, jest to znak, że posiadasz coś widzisz ptaka z ładnym, kolorowym upierzeniem, zapowiada to, że Twoje życie będzie z obciętymi skrzydłami zapowiada, że utracisz swoją śnisz, że zabiłeś ptaka, zapowiada to, że zaangażujesz się w coś przykrego. Może to też zapowiadać ataki Twych śni Ci się, że jesz ptaka, jest to znak, że przez swój interes tracisz dobrych kolorowe ptaki wieszczą Ci szczęśliwy czas, w którym wszystko będzie Ci się powodzić i ziszczą się Twoje pragnienia, nie tylko lub ranne ptaki są zwiastunami przyszłych drapieżne ptaki wieszczą Ci jaja to symbol we śnie widzisz uszkodzone ptasie jaja, jest to znak, że musisz lepiej dbać o swoje ptasie gniazdo to dla Ciebie sygnał, byś bardziej skoncentrował się na swoim życiu babuni:Ogólnie symbol ten oznacza wolność i we śnie widzisz albo słyszysz ptaki, zapowiada Ci to trzymanie wiadomości. Ptaki drapieżne to znak, że masz lub będziesz miał we śnie widzisz ptaki w klatce, wieszczy Ci to indyjski:Jeśli we śnie widzisz ptaki, jest to znak, że Twoje zdrowie nie jest zbyt z obciętymi piórami to znak, że nie powinieneś zbyt szybko robić z obciętymi skrzydłami wskazują na utracone w klatce pojawiające się w Twoim śnie to znak, że chcesz być mądrzejszy od innych i uda Ci się ich widzisz siedzącego ptaka, wieszczy Ci to widzisz latające ptaki, zapowiada to, że otrzymasz jakieś we śnie widzisz unoszące się w powietrzu ptaki, zapowiada to, że ktoś Cię złapałeś ptaka we śnie, wieszczy Ci to z bardzo ładnym upierzeniem to znak, że jesteś śnisz, że zabiłeś ptaka, wróży Ci to widzisz wszelkiego rodzaju ptaki razem, wieszczy to wojny. Ptaki Polski to aż 462 gatunki, ciężko to sobie nawet wyobrazić i objąć rozumem, no chyba, że jest się ornitologiem, czyli naukowcem od ptaków. Poniżej przedstawiamy najbardziej popularne ptaki w Polsce. Niektóre z nich są to bardzo pospolite ptaki polskie, które łatwo spotkać, a niektóre nieco rzadsze. Niemniej jednak, z większością z nich każdy miał styczność, a przynajmniej z ich nazwami. Polecam też książki – Ptaki. Przewodnik Collinsa oraz dwutomowa Pakiet: Ptaki Polski. Dobrym miejscami do obserwacji ptaków są rezerwaty i parki narodowe. Kaczka krzyżówkaSójka zwyczajnaŻuraw zwyczajnyMyszołów zwyczajnyMewaSzpak ZwyczajnySroka zwyczajnaWróbel zwyczajnyJaskółkaWrona siwaSikorka BogatkaDzięciołPliszka siwaRudzik zwyczajnyJastrząb zwyczajnyKos zwyczajnyGawronKawka zwyczajnaDrozd śpiewakBocian białySkowronek zwyczajnyKruk zwyczajny“Orzeł” bielikSłowikGil zwyczajnyZięba zwyczajnaCzapla siwaPuszczyk zwyczajnyPustułka zwyczajna Kaczka krzyżówka Ptaki polskie: Kaczka Krzyżówkafot.: Richard Bartz / wikimedia commons Kaczka krzyżówka, po łacinie anas platyrhynchos to bardzo pospolity ptak, którego łatwo spotkać w mieście. Charakterystyczne jest umaszczenie samca, bo jest to zielona głowa i biała obwódka dookoła szyi, samica jest brązowo-beżowo-kremowa. Trzeba pamiętać, że takie “egzotyczne” barwy samiec nosi tylko w okresie godowym, w pozostałych okresach jest bardzo podobny do samicy, ale różni się żółtym dziobem. Kaczki krzyżówki świetnie latają, nie zimują w Polsce. Żywią się głównie roślinami, ale tak naprawdę są wszystkożerne i mogą jeść na przykład chrząszcze czy larwy komarów. Sójka zwyczajna Sójka Zwyczajnafot.: Szabi237 / wikimedia commons Są to piękne ptaki polskie o średniej wielkości (długość do 35cm).Sójka (Garrulus glandarius) to średni gatunek ptaka leśno-parkowego z charakterystycznymi jasno niebieskimi piórami na skrzydłach z czarnymi paskami. Takie piórka można znaleźć leżące w lesie, szczególnie jesienią, kiedy dobrze się odróżniają od liści. Obie płcie ubarwione jednakowo i podobnej wielkości. Sójka jest ruchliwa i często przelatuje pomiędzy gałęziami. Często wylatuje nagle z gniazda i straszy drapieżnika głośnym skrzeczeniem. Żywi się głównie roślinami, ale w lecie swoją dietę wzbogaca o owady, larwy, ślimaki i jaszczurki. Sójka symbolizuje gadulstwo. Żuraw zwyczajny Żuraw zwyczanyfot.: Олексій Карпенко / wikimedia commons Piękny, duży ptak (długość ciała ok. 95–125 cm), w Polsce nie zimuje, jest za to pod ochroną. Żuraw (Grus grus) ma smukłą sylwetkę, jest większy niż bocian, ma popielate pióra z czarnymi końcówkami. Bardzo charakterystyczne są głośne odgłosy, które wydają te ptaki – jest to coś podobnego do dźwięku klaksonu lub trąbki (ciężko opisać, ale jak się usłyszy to od razu wiadomo kto to). Zamieszkuje tereny podmokłe, bagna, torfowiska, okolice jezior ale także łąki i pola. Żurawie od sierpnia do listopada zbierają się w tysięczne stada na miejscach wypoczynku , które ustalane są po wystarczającej ilości pokarmu i miejsc do spania. Żurawie są wszystkożerne, jedzą nasiona, gryzonie, owady i mięczaki, mogą też wyjadać rolnikom kukurydzę. Myszołów zwyczajny Myszołów zwyczajnyfot.: Lukasz Lukasik / wikimedia commons Myszołów zwyczajny (Buteo buteo) to duży ptak drapieżny, z naszych polskich drapieżników to właśnie jego prawdopodobnie najłatwiej spotkać. Ma budowę ciała jak zapaśnik – krępy i zbity, poza tym ma szerokie, zaokrąglone skrzydła, które w locie są lekko uniesione w kształt litery V oraz krótki, szeroki ogon w locie ułożony w wachlarz. Samica nieco większa od samca, ale zarówno samiec i samica są ubarwione jednakowo, od jasnokremowego po ciemnobrunatny. Zamieszkuje otwarte tereny w pobliżu lasu oraz okolice pól z kępami drzew pośrodku, czasami przesiaduje na przydrożnych słupach i drzewach. Poluje na małe kręgowce, nie gardzi padliną, w ciężkich warunkach może polować na mniejsze ptaki, wprost ubóstwia drobne gryzonie takiej jak norniki, ale jak trzeba to zje i dżdżownicę. Mimo, że w Polsce dość pospolity, to objęty jest ochroną gatunkową. Mewa Ptaki polskie – Mewa Siwafot.: Andreas Trepte / wikimedia commons Mewa (Larinae) jest właściwie podrodziną, która zamieszkuje cały świat. Mewy ubarwione są najczęściej jasno, czasem z domieszką szarego i czarnego, mają dużą głowę i prosty dziób. Świetnie latają, potrafią pokonywać długie dystanse, a także dobrze pływają. Są towarzyskie, często przebywają w dużych koloniach. Są wszystkożerne, ale głównie lubią na swoim stole znaleźć mięsko. W Polsce występuje głównie mewa siwa, mewa pospolita – samiec i samica są bardzo podobne do siebie, za to łatwo odróżnić młodego osobnika, młode są białe z brązowymi plamkami na ciele. Mewy zamieszkują brzegi mórz, dużych rzek i jezior, a także wyspy, wydmy i stojące zbiorniki wodne. Szpak Zwyczajny Szpak Zwyczajnyfot.: PierreSelim / wikimedia commons Szpak (Sturnus vulgaris) to średni ptak, częściowo wędrowny, występuje wszędzie poza antarktydą. Szpaki są dobrze znane jako szkodniki sadów i winnic, jak ktoś ma np. w ogrodzie drzewko wiśni to szpaki mogą je błyskawicznie ogołocić, zwłaszcza że żerują w dużych grupach, robiąc przy tym spory hałas. Szpak ma ok 22 cm długości i waży do 100g, podczas okresu godowego szpaki mają upierzone czarne-zielone z przebłyskami fioletu. Są ptakami nizin, zamieszkują skupiska drzew, bo do gniazdowania wymagają dziupli do gniazdowania. Poza tym lubią różnorodne środowiska, w tym ludzkie siedliska, tereny miejskie, tereny rolnicze, ogródki działkowe i trzcinowiska. Szpaki są wszystkożerne, jedzą owoce, nasiona i małe bezkręgowce. Bardzo charakterystyczną cechą szpaków jest to, że inaczej niż pozostałe ptaki polskie po ziemi chodzą, a nie skaczą. Sroka zwyczajna Sroka zwyczajnafot.: Carlos Delgado / wikimedia commons Sroka (Pica pica) to ptak średni, bardzo pospolity w Polsce, często zamieszkuje w miastach i ich okolicach. Sroka ma smukłą sylwetkę, długi ogon i czarno-białe upierzenie, samiec jest nieco większy i ma dłuższy ogon niż samica. Sroka zamieszkuje zarośla w okolicach rzek, obrzeża lasów, pola i łąki z kępami drzew, w parkach, a także w dużych miastach. Sroka to ptak towarzyski, na noclegowiskach zbiera się w stadach, jest ruchliwa i hałaśliwa, ale zawsze czujna. W kulturze uważana za złodziejkę wszelkich maści błyskotek, gaduła i plotkara. Jest to ptak osiadły, wszystkożerny: lubi owady, pająki, larwy, żaby, dżdżownice, ziarna zbóż, nasiona czy jaja innych ptaków. Chętnie zjada padlinę albo odpadki organiczne i znajdowane w kontenerach na śmieci. Wróbel zwyczajny Wróbel zwyczajnyfot.: Pheanix/ wikimedia commons / flikr Wróbel zwyczajny (Passer domesticus), znany również jako wróbel domowy to mały, osiadły ptak, który występuje wszędzie tam gdzie mieszka człowiek. Ptak występuje bardzo licznie w Polsce, ale nie jest to ptak najliczniejszy, jego populacja w ostatnim dziesięcioleciu znacząco spadła, prawdopodobnie ze względu na ocieplenia budynków, które redukują potencjalne miejsca lęgowe wróbli. Wróbel ma dużą głowę, krępą budowę, u samca wierzch ciała jest brązowy z ciemniejszymi paskami, a spód szary. Samice mają szarobrązowe upierzenie, na grzbiecie paskowanym, bez wyraźnych cech charakterystycznych. Wróbel zwyczajny, podobnie jak jego bajkowy odpowiednik – wróbelek Elemelek – odżywia się nasionami z pól uprawnych, nasionami roślin dzikich oraz odpadami z gospodarstw domowych. Ptak towarzyski, żyjący w niewielkich koloniach. Jaskółka Ptaki Polskie – Jaskółka Oknówkafot.: / wikimedia commons W Polsce występuje kilka jaskółek, są to: jaskółka brzegówka, jaskółka dymówka, jaskółka oknówka, jaskółka rudawa. W naszym kraju najbardziej liczne są oknówka i dymówka. Poniżej opis oknówki, którą każdy w życiu widział i to do niej są liczne odniesienia z kultury w tym przysłowia np. jedna jaskółka wiosny nie czyni. Oknówka (Delichon urbicum) to niewielki ptak żywiący się owadami, które łapie w locie. Świetnie lata, jest bardzo zwinna, buduje gniazda na zewnętrznych ścianach, blisko poddasza, gzymsów lub framug okiennych lub w podobnych miejscach. Gniazduje zwykle w koloniach, dlatego odchody tych zwierząt mogą znacznie zanieczyszczać budynki. Wierzch ciała ma czarny z metalicznym połyskiem, spód, brzuch i kuper biały i szare podgardle. Ma czarny dziób i ciemnobrązowe oczy. Poza okolicami siedlisk ludzkich wybiera miejsca na siedliska takie jak otwarte tereny z niską roślinnością, pastwiska, łąki, pola, najlepiej w pobliżu wody. Jest to ptak migrujący. Wrona siwa fot.: Jakub Hałun / wikimedia commons Wrona siwa (Corvus corone) to wędrowny ptak z rodziny krukowatych, wszystkożerna, ale głównie żywi się mięsem – drobne ssaki, ptaki, owady, dżdżownice, ślimaki i inne bezkręgowce, również padlina, nasiona, owoce i odpadki ze śmietników. U wron zarówno samiec jak i samica są tak samo upierzone. Mają szary brzuch i grzbiet oraz czarną głowę i skrzydła z metalicznym połyskiem. Dziób czarny, silny i lekko zakrzywiony. Zamieszkuje doliny rzek, obrzeża jezior, małe laski w pobliżu łąk i terenów wilgotnych oraz obrzeża lasów i zadrzewień śródpolnych. Ze względu na to że jest mało płochliwa przystosowuje się do terenów zurbanizowanych i coraz częściej można ją spotkać w miastach, szczególnie w okolicach wysypisk śmieci. Jest towarzyska i w trakcie migracji lub po okresie lęgów przyłącza się do stad kawek i gawronów. Sikorka Bogatka Sikorka Bogatkafot.: Frank Vassen / wikimedia commons Sikorka bogatka (Parus major) to niewielki ptak o oliwkowym kolorze z szaroniebieskimi skrzydłami z białym prążkiem, od spodu jest żółta z czarną pręgą. Czarny dziób, a skrzydła i ogon ciemnoszare. Bogatka zamieszkuje lasy, zadrzewione pola, ogrody, parki, zagajniki. Toleruje obecność człowieka, a zimą wręcz do jego zabudowań się zbliża. Żywi się owadami i nasionami, owocami, oraz słonin, którą karmią ją ludzie. Potrafi zjeść w ciągu minuty 24 owady lub ich jaja i odwiedzić w ciągu doby około tysiąc drzew. Dzięcioł Dzięcioł dużyfot.: Ken Billington / wikimedia commons Dzięcioły to określenie ptaków, które należą do rodziny dzięciołowatych, należą do niej na przykład dzięcioł zielony, dzięcioł duży, dzięcioł średni, czy dzięcioł czarny. Poniżej opisujemy dzięcioła dużego. Dzięcioł duży (Dendrocopos major) to średni ptak, w naszym kraju najliczniejszy i najpowszechniejszy z polskich dzięciołów, występujący w całym kraju i przez cały rok. Dzięcioł duży ma czarne skrzydła, czarny ogon i wierzch głowy. Dolna część brzucha i podogonie w kolorze jaskrawoczerwonym, na szyi dwie białe plamy, podobnie na barkach oraz sterówkach. Ma mocny, dłutowaty ciemnoszary dziób i szare nogi. Czepne nogi dostosowane są do siadania na pionowych pniach, dwa palce są skierowane ku przodowi, a dwa ku tyłowi. Dodatkowo samiec ma z tyłu głowy jasnoczerwoną, poprzeczną pręgę. Dzięcioł duży zamieszkuje stare lasy liściaste, iglaste lub mieszane, ale także parki i ogrody. Dzięcioł żywi się owadami i larwami wydobywanymi z drzewa, a zimą i jesienią także nasiona drzew sosnowych oraz świerkowych, a także owoce. Może żywić się padliną, wiosną dzięcioły mogą nakłuwać korę brzóz i pić wyciekający sok roślinny, a czasem zjadają też ptasie jaja i pisklęta. Dzięcioł duży jest w Polsce objęty ochroną gatunkową ścisłą. Pliszka siwa Ptaki Polskie: Pliszka Siwafot.: Luis García / wikimedia commons Jest to mały, podobno, najpospolitszy ptak Europy. Pliszka siwa (Motacilla alba) należy do ptaków polskich występujących w całym kraju, a w górach występuje do najwyżej położonych schronisk turystycznych. Najczęściej żyje w dolinach rzecznych, w mniejszych miejscowościach i na skrajach większych, ale nie unika też centrów dużych miast. Szczególnie lubi brzegi zbiorników wodnych i płynących cieków, żwirowe skraje rzek, rozległe place i ugory, pastwiska, pola, suche łąki, plaże, kamieniołomy. Często pliszkę widuje się ją wzdłuż szlaków komunikacyjnych takich jak drogi czy tory kolejowe. Ptak ma czarno-biało-szare upierzenie i smukłą budowę ciała. Jeżeli chodzi o wielkość, to jest podobna do wróbla, ale smuklejsza. Charakterystyczną cechą pliszki jest jej bieganie po ziemi w poszukiwaniu pokarmu do którego należą drobne owady (w tym komary). Są to mało mało płochliwe ptaki polske i chętnie przebywają w towarzystwie człowieka, choć zachowują ostrożność. Zwykle przesiaduje na ziemi, nie boi się przebywać na zupełnie odsłoniętych miejscach. Siada często na wyżej położonych obiektach, jak płoty, druty, budynki lub słupki. Migruje pojedynczo lub w małych grupach. Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową. Rudzik zwyczajny Rudzik Zwyczajnyfot.: Sharp Photography / wikimedia commons Rudzik (Erithacus rubecula), zwany także raszką, to mały ptak wędrowny występujący na terenie całej Europy. W Polsce jest liczny i rozpowszechniony w całym kraju. Jest mały, krępy z charakterystyczną rudą piersią. Najczęściej przebywa na ziemi i szybko skacze po niej z opuszczonymi skrzydłami. Często widać jak przesiaduje na nogach i kiwa ogonem. Występuje w lasach i terenach zadrzewionych, szczególnie wilgotnych (ale unika terenów podmokłych) i zacienionych z bogatym runem. Występuje również w starych ogrodach, gęstych zaroślach, zadrzewieniach śródpolnych, wrzosowiskach, cmentarzach i parkach, gdzie rosną odpowiednio gęsto krzewy. Żywi się owadami i ich larwami, a poza sezonem zjada jagody i inne owoce. Rudzik jest stosunkowo mało płochliwy, podchodzą do ludzi, a także do dużych zwierząt, które ryją w ziemi, licząc na okazję w zdobyciu pożywienia. Rudzik zasila ptaki polskie, które objęte są ścisłą ochroną gatunkową. Jastrząb zwyczajny Jastrząb zwyczajnyfot.: F. Dahlmann / wikimedia commons Jastrząb (Accipiter gentilis) to duży ptak drapieżny, w Polsce nieliczny i objęty ochroną gatunkową ścisłą. Jastrzębie mają wierzch ciała szaro-popielaty, jasny spód w szare, faliste prążki. Jastrzębia głowa ma charakterystyczny profil – zagięty dziób prosty u nasady skierowany jest ku przodowi. Jest to bardzo zręczny i zwrotny lotnik, lata nisko wykorzystując różne osłony takie jak rowy i sprawnie manewruje między gałęziami w lesie. Jastrzębie prowadzą skryty tryb życia, lubią stare, luźne drzewostany iglaste i mieszane w pobliżu łąk, pól uprawnych i innych terenów otwartych. Jastrząb preferuje zróżnicowane krajobrazy, bogate w kryjówki i długą granicę pomiędzy lasami a przestrzeniami nie zadrzewionymi. Przez większość roku jastrzębie pozostają na swoim terytorium i zwykle widuje się je pojedynczo. Jastrząb poluje na gołębie, grzywacze i sierpówki. Poza tym łapie z zasadzki inne średniej wielkości ptaki, do wielkości drozda między innymi sójki, wrony, kawki, dzięcioły, kuropatwy oraz ptactwo domowe. Poza tym łapie wiewiórki, zające i króliki i drobne gryzonie. Poluje samotnie, złowioną zdobycz skubie z pierza lub futra i zjada w ukryciu. Kos zwyczajny Ptaki polskie – Kos zwyczajnyfot.: Charles James Sharp / wikimedia commons Kos (Turdus merula) to czarny ptak z żółtym dziobem, samice są ciemnobrązowe. Pierwotnie zamieszkiwał lasy, ale obecnie poza lasem można go spotkać w parkach, ogrodach, w miastach, ogródki działkowe, krzewy na obszarach przemysłowych, sady , a także osłonięte pola. Kosy odżywiają się przeważnie pokarmem zwierzęcym, głównie dżdżownicami i chrząszczami, ale nie gardzą także jagodami i innymi owocami. Kosy spędzają większość dnia na ziemi lub w jej pobliżu. W zależności od rodzaju podłoża poruszają się biegając lub podskakując. Kos jest jednym z gatunków, u których występuje jednopółkulowy sen wolnofalowy. Jedna połowa mózgu śpi, podczas gdy EEG niskonapięciowe drugiej jest typowe dla stanu czuwania. W starożytnym Rzymie hodowano kosy, bo ich mięso było uważane za przysmak. Gawron Gawronfot.: Mark Winterbourne / wikimedia commons Gawron (Corvus frugilegus) to ptak wędrowny – przylatuje w marcu, a odlatuje w październiku lub listopadzie. Jest większy niż gołąb, wielkością podobny do wrony, ale mniejszy niż kruk z którym jest mylony. Upierzenie na całym ciele czarne z fioletowym, metalicznym połyskiem. Pierwotnymi siedliskami tych ptaków były azjatyckie stepy. Obecnie są to za dnia śródpolne zadrzewienia z wysokimi drzewami oraz większe parki miejskie, wiejskie, aleje, łąki, zagajniki, pastwiska, ugory, a nocą często centra miast na dużych osiedlach. W okresie jesienno-zimowym jego dieta to przeważnie pokarm roślinny w postaci ziaren i kiełków zbóż, bulw, nasion traw, owoców, odpadków kuchennych, natomiast w okresie letnim zjada bardzo dużo owadów i ich larw. Jest bardzo towarzyski, choć ostrożny. Kawka zwyczajna Kawka zwyczajnafot.: Lewis Hulbert / wikimedia commons Kawka zwyczajna (Corvus monedula) to ptak wielkości gołębia o czarnym upierzeniu zbokami szyi i głowy w kolorze szarym. Pierwotnie kawki zamieszkiwały skupiska starych drzew z dużą ilością dziupli, ale po II wojnie światowej, kiedy miasta miejscami zamieniły się w rumowiska skalne, a tym samym dobre miejsca do gniazdowania, zaczęły pojawiać się w miastach, zwłaszcza, że Kawki nauczyły się również korzystać z pokarmu, jaki dostarcza , im człowiek. Kawka jest ptakiem towarzyskim, zazwyczaj tworzy niewielkie stada w których panuje hierarchia. Zimą łączą się one w większe, bardzo często z gawronami. Kawki odżywiają się owadami i larwami, czasem gryzonie, a poza sezonem ziarna zbóż i wszystko co uda im się znaleźć. Drozd śpiewak Drozd śpiewakfot.: Frank Vassen / wikimedia commons Drozd (Turdus philomelos) zamieszkuje lasy, ogrody i parki. Jest gatunkiem częściowo wędrownym, zimuje w południowej Europe i Afryce północnej. Drozd jest gatunkiem wszystkożernym, zjada ślimaki, dżdżownice, jagody i inne owoce. Wierzch ciała ma brązowy o ciepłym, a kuper i pokrywy nadogonowe oliwkowe, ogon i wierzch głowy pomarańczowo brązowe. Spód ciała kremowy z gęstymi brązowymi plamkami. Drozd śpiewak zwykle nie przebywa w stadach, pomimo iż kilka ptaków może nocować wspólnie zimą lub przebywać w swym pobliżu w siedliskach zasobnych w pożywienie. W środowiskach takich występować może także pośród innych gatunków, takich jak kosy, kwiczoły, droździki i drozdy rdzawogardłe. Bocian biały Ptaki polskie: Bocian Białyfot.: Zeynel Cebeci / wikimedia commons Bocian (Ciconia ciconia) wbrew powszechnej opinii nie odżywia się żabami, tzn. może żabę zjeść ale to nie jest jego główny pokarm. Zjada owady, ryby, płazy, gady, małe ssaki i małe ptaki. Jak każdy zapewne wie, jego upierzenie jest głównie białe, z czarnymi piórami na skrzydłach. Dorosłe ptaki mają długie czerwone nogi oraz długie spiczasto zakończone czerwone dzioby. Bocian biały podejmuje co roku dalekie wędrówki, zimując w Afryce, wraca do tego samego gniazda, z którego może korzystać przez kilka lat. Jest ptakiem monogamicznym, ale to nieprawda, że dobiera się w pary na całe życie. Gniazduje w większych ilościach na otwartych łąkach, zwłaszcza na terenach trawiastych, które są podmokłe lub okresowo zalewane, a w mniejszych na obszarach o wysokiej roślinności, takich jak lasy i tereny krzewiaste. Bocian biały jest ptakiem stadnym, zauważono nawet stada liczące tysiące osobników, natomiast najczęściej widzimy grupy kilkudziesięciu osobników podczas okres lęgowego. Skowronek zwyczajny Skowronek zwyczajnyfot.: Marton Berntsen / wikimedia commons Skowronek (Alauda arvensis) to jeden z najliczniejszych ptaków w Polsce. Skowronek ma szaro ziemiste pióra z ciemnoszarym lub brązowawym kreskowaniem, od spodu jaśniejszy – brunatno-biały, skrzydła trójkątne, lotki mają jasne końcówki. Zamieszkuje pola, pastwiska, tereny bezleśne, odkryte bagna, pagórki i czasem torfowiska. Żywi się owadami i podobnie jak inne ptaki polski w okresach jesienno-zimowych przechodzi na dietę roślinną żywiąc się nasionami i częściami roślin. Jest to ptak towarzyski, wędruje w dużych stadach, nawet do 1000 osobników. Najczęściej przesiaduje na ziemi, choć unika zupełnie nie porośniętych obszarów, gdyż roślinność służy mu za schronienie. Kruk zwyczajny Kruk zwyczajnyfot.: Jeff Hitchcock / wikimedia commons / flikr Kruk (Corvus corax) to duży osiadły, bardzo inteligentny ptak o wielkości dorównujące myszołowówi, może mierzyć do 69 cm i ważyć do 2kg. Kruk ma czarne upierzenie z metalicznym połyskiem, czarne nogi, na podgardlu charakterystycznie nastroszone piórka. Lata świetnie i szybko, zazwyczaj parami lub w rodzinny grupach. Kruki łączą się w pary na całe życie i są ptakami terytorialnymi, które zaciekle będą bronić swojego rewiru. Kruki zamieszkują obrzeża dużych lasów, w pobliżu rzek i zbiorników wodnych, pól poprzecinanych kępami wysokich drzew, coraz bardziej zbliża się do osad ludzkich i na obrzeża miast. Kruk zwyczajny jest wszystkożerny (tak jak inne ptaki polskie) ale głównie żywi się drobnymi ssakami, płazami, gadami, ptakami i jajami, a także ślimakami, dżdżownicami i padliną. Kruki w wielu kulturach i ich mitologiach pełnią znaczącą rolę, zwykle jako symbol proroctwa, wróżby, inteligencji, boga. “Orzeł” bielik Ptaki Polskie – Bielik zwyczajnyfot.: Andreas Weith / wikimedia commons Orzeł bielik, to tak naprawdę bielik zwyczajny (Haliaeetus albicilla), tylko potocznie nazywany orłem. Jest to ptak drapieżny i duży – osiągają długość ciała do 92 cm i rozpiętość skrzydeł do 244cm i mogą ważyć prawie 7kg. Bieliki mają brązowe upierzenie z jasnymi krawędziami skrzydeł, białe sterówki i żółty dziób. Żywią się rybami, ptakami wodnymi i czasem padliną. Te “orły” zamieszkują tereny w pobliżu wody – rzeki, jeziora, stawy i wybrzeża morskie, zazwyczaj gniazda zakładają na dużych drzewach oraz półkach skalnych, są ptakami terytorialnymi. Bieliki, podobnie jak orły, występują w wielu kulturach, heraldyce i symbolice, miedzy innymi jako symbol siły (zobacz symbole siły). Na polskim godle widnieje wizerunek orła, nie mniej jednak jest on stylizowany i przechodził modyfikacje i nie wiadomo dokładnie na jakim ptaku był wzorowany, ale bierze się pod uwagę bielika. Słowik Słowik Szaryfot.: MPF / wikimedia commons W Polsce są dwa gatunki słowika, jest to słowik szary i słowik rdzawy, różnią się śpiewem. Są to małe ptaki wędrowne, które potrafią poruszać się na dalekie dystanse, pięknie śpiewają – donośnie i różnorodnie. Słowiki mają brązowe upierzenie z ciemno rudym ogonem i kuprem, a głowę i skrzydła i ogon kasztanowato-brunatne, wierzch ciała jest rdzawobrunatny. Słowik jest ostrożny i prowadzi skryty tryb życia, więc nieczęsto można go zobaczyć, a zamieszkuje ciepłe tereny nizinne, głównie w lasach lub w większych skupiskach krzewów i drzew o gęstym poszyciu oraz na skraju kompleksów leśnych. Spotykany też w zaroślach w dolinach rzecznych, ogrodach, cmentarzach i zakrzaczonych parkach. Żywi się owadami i bezkręgowcami. Gil zwyczajny Gil Zwyczajnyfot.: Francis Franklin / wikimedia commons Gil (Pyrrhula pyrrhula) to mały ptak, trochę większy od wróbla. Ma czarny, krótki i mocny, dziób, brązowe nogi oraz czarny wierzch głowy, biały kuper i niebiesko czarny ogon. Zamieszkuje wilgotne i gęste lasy, sady, parki i cmentarze, a unika przestrzeni otwartych. Żywi się głównie nasionami drzew i krzewów dzikich, najłatwiej go zaobserwować zimą, kiedy szuka pożywienia. Zięba zwyczajna Ptaki polskie – zięba zwyczajnafot.: Andreas Trepte / wikimedia commons Zięba (Fringilla coelebs) mały, bardzo liczny w Polsce ptak. Można ją spotkać wszędzie tam, gdzie są drzewa, często w bliskości człowieka. W trakcie pożywiania się porusza się drobnymi kroczkami i ciągle kiwa głową, zjada nasiona oraz owoce. Samiec ma czarne czoło i szarą czapkę zachodzącą na kark, a grzbiet i barkówki jasnobrązowe oraz zielony kuper. Spód ciała w kolorze ceglastym, a pierś i podgardle różowe, a skrzydła czarne. Samica jest mniej intensywnie i kontrastowo ubarwiona – oliwkowo brązowa, zwłaszcza na skrzydłach , a brzuch ma jasno szaro-kremowo-pomarańczowy. Wierzch ciała jasno brunatno-szary. Głowa również taka jak brzuch, z nieco ciemniejszą brwią i szarą czapeczką. Boki głowy i pierś są zielonkawe. Czapla siwa Czapla siwafot.: Quartl / wikimedia commons Czapla (Ardea cinerea) to duży, wodny ptak wyglądem przypominający żurawia, ale mniejszy. Czapla ma białą głowę, skrzydła, ogon i wierzch ciała szary oraz długą szyję z czarnymi, pionowymi kreskami. Zamieszkuje płytkie wody w okolicach jezior i rzek, trzcinowiska i namorzyny. Odżywia się głównie rybami, ale także żabami, ślimakami i skorupiakami. W Polsce ptak objęty jest częściową ochroną gatunkową. Puszczyk zwyczajny Puszczyk zwyczajny fot.: Bohuš Číčel / wikimedia commons Puszczyk (Strix aluco) to najczęściej spotykana sowa w Polsce. Puszczyk jest średniej wielkości, ma krępą budowę ciała i dwie odmiany kolorystyczne: szarą i brązową, od ochrowej po rdzawo-brązową. Puszczyk zamieszkuje lasy ze starymi drzewami, w których szuka dziupli na gniazdo. Można go spotkać także w parkach, na cmentarzach czy ogrodach. Jest to ptak nocny, w dzień kryje się w dziuplach i szczelinach. Poluje z zasiadki na myszy, szczury, krety, wiewiórki, nornice, małe ptaki, żaby, mięczaki, a także owady. Puszczyk jest objęty ścisłą ochroną gatunkową. Pustułka zwyczajna Ptaki Polskie – Pustułka zwyczajnafot.: © Hans Hillewaert / wikimedia commons Pustułka (Falco tinnunculus) średni ptak drapieżny, najczęściej występujący sokół w Polsce. Grzbiet i wierzch skrzydeł mają kolor rdzawo-brązowy z czarnymi plamami. Od spodu kremowa i nakrapiana. Ma niebiesko szary, długi ogon i czarne pazury. Pustułki lubią przesiadywać na przydrożnych słupach, liniach energetycznych i innych dobrze widocznych obiektach. Ignorują zwykle przejeżdżające pojazdy. Żerują zwykle na otwartych przestrzeniach z niską roślinnością, gdzie łatwo o małe ssaki. Pustułki polują na owady, myszy,, nornice, ryjówki, krety i inne gryzonie. Pustułki żyjące w miastach polują niemal wyłącznie na ptaki. Z reguły zamieszkują obrzeża lasów, pola z kępami drzew, ale także w okolicach bezleśnych, rolnych i terenach zurbanizowanych w centrach dużych miast. Pustułka unika całkowicie zagospodarowanych pól uprawnych, wydm i stepów.

co je maly ptaszek